Voor coffeeshop Florence in Den Haag stonden tientallen mensen in de rij, auto’s werden in de haast schots en scheef op de weg geparkeerd. „Je mag maar 5 gram per persoon”, aldus een van de wachtenden. „Tegen de tijd dat ik aan de beurt ben, is het waarschijnlijk op. Ik geef het zo op.” Bij coffeeshops in Amsterdam was hetzelfde beeld te zien met lange rijen wachtenden, net als in Roermond, al waren het daar vooral de Duitsers. Veel Duitsers wilden snel nog wiet en hasj halen voordat ook de Nederlands-Duitse grens zou dichtgaan.
„We gaan sluiten”, klonk het abrupt en op een heel prematuur uur in de kroegen. In het Amsterdamse café Oosterling zat nog een mannetje of twintig toen de persconferentie eindigde. Oscar Oosterling had nog geen half uur meer om het café leeg te krijgen. „Ik sta mijn mannetje wel. In het ergste geval wordt het een horeca-kwartiertje later.” Hij hoefde geen groot visionair te zijn, om de bui te zien hangen. „Ik hoop wel van harte dat het allemaal niet te lang duurt.”
Ook voor een van de uitbaters van het hoofdstedelijke café Krom, Marcel Reijneveld, kwam het besluit niet als een verrassing. „Donderdag ging het nog, maar daarna liep het aantal gasten sterk terug. Ik hield mijn hart vast, het was in de hele stad stil. Toen ik hoorde dat er mensen uit risicogebieden als Brabant aan zaten te komen, voelde ik me daar ook niet lekker bij. Morgen heb ik wel wat te doen. Deeltijd-WW aanvragen voor mijn mensen, en anders voor een lening naar de bank. Ik mag toch hopen dat de regering niet alleen de KLM en Schiphol steunt.” Twee minuten over zes. Morrelen aan de deur van café De Magere Brug had geen zin. Die zat al dicht, het licht was uit.
Dagelijks tijdens de lunch het laatste nieuws in je inbox?
Ongeldig e-mailadres. Vul nogmaals in aub.
Uitschrijven kan met 1 klik
2020-03-15 19:03:03Z
https://news.google.com/__i/rss/rd/articles/CBMiVGh0dHBzOi8vd3d3LnRlbGVncmFhZi5ubC9uaWV1d3MvMTY1NjMwMzAwNi9yaWplbi12b29yLWNvZmZlZXNob3BzLWNhZmVzLWFicnVwdC1kaWNodNIBAA?oc=5
Lees volgende >>>>
Bagikan Berita Ini